سنتز بررسی نانوکامپوزیتهای حساس به ph

thesis
abstract

موضوع این مطالعه سنتز نانوذرات سیلیکای اصلاح شده¬¬ی سطح از طریق کوپلیمر n,n- دی متیل آمینو اتیل متاآکریلات و متاآکریلیک اسید بر پایه¬ی مایع یونی حساس به ph، به منظور رهایش داروی ناپروکسن می¬باشد. ابتدا کوپلیمر مورد نظر از طریق جایگزینی اتم کلرِ 3-کلرو پروپیل تری متوکسی سیلان توسط n,n- دی متیل آمینو اتیل متاآکریلات و کوپلیمریزاسیون آن با متاآکریلیک اسید از طریق پلیمریزاسیون رادیکالی سنتز شد. سپس نانوذرات سیلیکا که با روش سل – ژل سنتز شده بودند و نانوذرات mcm-41 با این کوپلیمر برای تهیه¬ی نانوحاملین کاتیونی و حساس به ph، اصلاح شدند. همچنین نانوکپسول¬های پلیمری از طریق حذف si نانوکامپوزیت¬های سنتز شده، توسط hf به دست آمدند. پس از بارگیری مدل داروی ناپروکسن در این نانوحاملین، میزان رهاسازی دارو در دو محیط بافری مشابه شرایط فیزیولوژیکی بدن یعنی (محیط معده با 1= ph و محیط روده با 7/4= ph) بررسی گردید. همچنین در این پروژه نانوذرات سیلیکای دارای بار مثبت، از طریق واکنش متیل یدید با 3- تری متوکسی سیلیل پروپیل آمین که قبلا بر روی نانوذرات سیلیکا نشانده شده بود، برای حمل داروی ناپروکسن سنتز گردیدند. میزان رهاسازی داروی ناپروکسن از این نانوحامل، در دو محیط بافری با 1 و 7/4 = ph مطالعه گردید. نانوحاملین کاتیونی دیگری به منظور رهایش داروی انسولین از طریق واکنش گلوترآلدهید با نانوذرات سیلیکای اصلاح سطح شده با 3- تری متوکسی سیلیل پروپیل آمین و متیل یدید سنتز گردیدند. میزان رهاسازی انسولین از این نانوحاملین در آب دیونیزه مورد بررسی قرار گرفت. در پایان نوع دیگری از نانوکامپوزیت¬های پلیمر/ سیلیکا، از طریق پلیمریزاسیون امولسیونی نانوذرات سیلیکای اصلاح یافته توسط 3- تری متوکسی سیلیل پروپیل آمین با آکریلوئیل کلرید و متاآکریلیک اسید در آب دیونیزه همراه با پتاسیم پرسولفات، به عنوان آغازگر سنتز گردیدند. داروی متوترکسات«داروی ضد سرطان» دراین حاملین بارگیری گردید. میزان رهاسازی متوترکسات از این حاملین در دو محیط بافری با 4 و 7/4 = ph مورد مطالعه قرار گرفت.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

سنتز هیدروژل نانوکامپوزیتی زیست تخریب پذیر و حساس به pH برای دارورسانی هدفمند

در این پژوهش، هیدروژل نانو کامپوزیتی بر پایه کیتوسان در حضور نانوکلای مونت موریلونیت سنتز شد،  سپس میزان جذب آب هیدروژل در آب مقطر و محلول هایی با pHهای مختلف و نیز رهایش دارو توسط این هیدروژل در pH های 1 تا 6 و 4/7 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور هیدروژل نانوکامپوزیتی از طریق پیوندزنی مونومر گلوتارآلدهید بر روی کیتوسان در محیط اسیدی سنتز شد. مکانیسم فرضی برای تشکیل هیدروژل نانوکامپوزیتی پ...

full text

سنتز هیدروژل نانوکامپوزیتی زیست تخریب پذیر و حساس به ph برای دارورسانی هدفمند

در این پژوهش، هیدروژل نانو کامپوزیتی بر پایه کیتوسان در حضور نانوکلای مونت موریلونیت سنتز شد،  سپس میزان جذب آب هیدروژل در آب مقطر و محلول هایی با phهای مختلف و نیز رهایش دارو توسط این هیدروژل در ph های 1 تا 6 و 4/7 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور هیدروژل نانوکامپوزیتی از طریق پیوندزنی مونومر گلوتارآلدهید بر روی کیتوسان در محیط اسیدی سنتز شد. مکانیسم فرضی برای تشکیل هیدروژل نانوکامپوزیتی پ...

full text

سنتز نانوذرات طلا با استفاده از پلیمر حساس به ph و کاربردهای تجزیه ای آن

در این کار پژوهشی یک هیدروژل سنتزی حساس به ph برای سنتز و پایداری نانوذرات طلا استفاده شده است. پلی (استایرن – آلترناتیو – مالئیک اسید) یک هیدروژل حساس به ph است که با گروههای cooh? –برای این منظور استفاده شده است. این هیدروژل هم عامل کاهنده و هم عامل پایدار کننده برای این سنتز می باشد. در این کار پژوهشی واکنش بین نانوذرات طلای سنتزی و استامینوفن، آسکوربیک اسید، فولیک اسید، یون های تیوسولفات...

15 صفحه اول

بررسی تاثیر pH و مقدار آمونیاک بر سنتز ذرات کروی سیلیس به روش سل- ژل

تا کنون بسیاری از شکل‌های سیلیس به عنوان یکی از اساسی‌ترین مواد سرامیکی شناخته شده اند، اما با مطرح شدن سیلیس کلوئیدی، چشم اندازی وسیع در مقابل پژوهشگران دانش شیمی و مواد قرار گرفته است. در این پژوهش فرآیند سنتز نوعی سیلیس کلوئیدی با عنوان سیلیس کروی پخش شده با اندازه‌ی حدود300-100 نانومتر به روش سل-ژل در pH های گوناگون و نیز در مقادیر متفاوت آمونیاک به عنوان یک واکنشگر قلیایی مورد بررسی قرار گ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشکده علوم

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023